English version below; 

Het is 9 augustus 2021 wanneer Antoine telefonisch contact met mij opneemt. We werken beiden bij Center Parcs en zijn al enige tijd collega's. In die periode belden meerdere collega's om te vragen hoe het met mij ging, omdat ik op 5 juli 2021 mijn maag preventief heb moeten laten verwijderen vanwege een CDH1-genmutatie die in onze familie voorkomt. Mijn vader, oma en tante zijn op jonge leeftijd aan de gevolgen van diffuse maagkanker gestorven. Deze Gen Mutatie zorgt voor diffuse maagkanker en lobulaire borstkanker. Dat even als korte intro...

"Mag ik langskomen?" vroeg Antoine. Aan de keukentafel vertelde hij dat ze een tumor bij hem hadden ontdekt en dat mogelijk zijn maag verwijderd moest worden. "Kun je nog leven zonder maag? Waar gaat dat eten heen en beter nog, hoe komt het eruit?" Daar kon ik wel wat over vertellen en zo ontstond onze band. Antoine ging de medische molen in, zijn maag werd verwijderd en tijdens mijn herstel van de maagverwijdering werd bij mij borstkanker geconstateerd, dus ik ging ook weer onder het mes. Met de nodige tumorhumor, vele foto's van zelfgemaakte soepen en eten, en wanneer we weer opgenomen werden in het ziekenhuis stuurden we elkaar een foto van onze benen in ziekenhuisbed. 

Maar nu, 3 jaar later, is de kanker toch terug bij Antoine, of eigenlijk is het nooit weggeweest. De diffuse type maagkanker is een sluipmoordenaar en heeft de weg naar zijn organen gevonden. Hij "geniet" nu van zijn laatste momenten met zijn lieve kinderen, familie, vrienden en Linda. 

Van collega naar vriend..

Vorig jaar liep ik de 10 mile tijdens de Dam Tot Dam loop, iets wat niemand had verwacht na alle operaties. Het geld dat ik toen heb opgehaald, met mijn vader, oma en tante in gedachten, was voor het verbeteren van preventief onderzoek voor mensen met een CDH1-mutatie. En nu ga ik, op 13 april 2025, een dag voor Antoine's verjaardag, de marathon van Rotterdam lopen 42 kilometer met Antoine in mijn gedachten. Want één ding is helaas zeker: dan is hij er niet meer.

Met deze actie wil ik geld inzamelen om kwalitatief hoogwaardig kankeronderzoek in het Antoni van Leeuwenhoek voort te kunnen zetten. Met jullie steun kunnen we een verschil maken. Elke donatie, groot of klein, helpt ons om het doel te bereiken.

foto Antoine & Inge 2016

Ik zal de komende maanden een blog bijhouden van mijn trainingen, herinneringen aan Antoine en nog veel meer.  

@Antoine, fuck 2024 

Engeltje

In August 2021, I received a phone call from my colleague Antoine. We both work at Center Parcs and had known each other for some time. That summer, many colleagues checked in with me after my preventive stomach removal surgery due to a hereditary CDH1 gene mutation, which causes diffuse stomach cancer and lobular breast cancer. Sadly, my father, grandmother, and aunt passed away from this aggressive form of cancer.

When Antoine asked if he could visit me, I didn’t hesitate. Sitting at my kitchen table, he shared the devastating news that a tumor had been found, and he, too, might need to have his stomach removed. "Can you live without a stomach? Where does the food go? And… how does it come out?" he asked. I had plenty of answers to those questions — and that’s where our bond began.

Antoine went through the medical rollercoaster, had his stomach removed, and just as I was recovering from my surgery, I was diagnosed with breast cancer. More surgeries followed. Through it all, we stayed in touch — sharing tumor humor, photos of homemade soups, and pictures of our legs in hospital beds whenever we were readmitted.

Now, three years later, the cancer has returned for Antoine. In reality, it never left. The diffuse type of stomach cancer is a silent killer and has spread to his organs. He is now spending his final moments surrounded by his children, family, friends, and his partner Linda.

From colleague to friend...

Last year, I ran the 10-mile Dam tot Damloop. No one expected that after all my surgeries. The funds I raised then were for preventive research for people with the CDH1 gene mutation, in memory of my father, grandmother, and aunt.

On April 13, 2025, one day before Antoine’s birthday, I will run the Rotterdam Marathon (42 kilometers) in his honor. Unfortunately, one thing is certain: he won’t be there to see it.

With this initiative, I want to raise funds to support high-quality cancer research at the Antoni van Leeuwenhoek hospital. With your support, we can make a difference. Every donation, big or small, helps us get closer to this goal.

I will keep a blog over the coming months to share my training progress, memories of Antoine, and much more.

@Antoine, fuck 2024.

Engeltje 💛