pech, bezinning, omdenken en volharden

Als ik kijk naar de afgelopen 10 jaar van mijn leven dan is het thema wel "leren omgaan met ziekte en ongemak en de gevolgen daarvan".

Kankerbehandelingen, operaties, herstellen, het missen van leuke dingen, het missen van belangrijke momenten. Het hoorde er allemaal bij. Maar ook intens genieten van wat wel kon, van de kleine momenten en van de lieve mensen om mij heen. Leren accepteren en incasseren. Aanpassen maar ook volharden en doelen na blijven streven.

Afgelopen zaterdag was ik aan het sporten en door een onhandige actie kneusde ik mijn enkel! Dat deed zeer en daar lag ik met mijn enkel in de lucht. Even kon ik niks meer. Veel pijn en ontzettend balen. Ten opzichte van die tijd is mijn huidige uitdaging, een gekneusde enkel, maar peanuts. 

Toch ervaar ik weer dezelfde emoties van de afgelopen jaren. Teleurstelling, verdriet en het gevoel iets te moeten missen waar ik zoveel zin in had. Ik heb overwogen de wandeling te annuleren, te verzetten, maar ik voelde zoveel weerstand, iets in mij wilde dat niet. Wat ik ook vooral geleerd heb door al die moeilijke tijden was je verhouden naar de situatie en kijken naar wat er wél is. En wat er nu wél kan. In mijn geval lukt het nog wel om te fietsen. Mijn enkel doet dan geen pijn en ik kan buiten zijn, mezelf verplaatsen en genieten van de natuur. 

En zo ontstond, in het omdenken en willen volharden, het idee om stukken van de tocht op de fiets af te leggen ipv wandelen. Een stemmetje in mij zei; dat is toch geen prestatie?? iedereen kan een stuk fietsen. Maar wetende wat mijn lijf en mijn geest hebben moeten doorstaan, kon ik dat stemmetje gerust stellen en in overtuiging zeggen, het gaat om het proces, niet om de prestatie. 

En ook nu lukt het me om dankbaar te zijn voor het feit dat ik flexibel ben, dat ik nog wel kan fietsen en dat ik een oplossing gevonden heb om toch die cheque met meer dan 10.000 euro te kunnen overhandigen volgende week vrijdag!

Dus, mijn plan is aangepast. Ik ga fietsen naar Amsterdam. Ik hoop op 6 mei, het laatste traject nog wel te kunnen wandelen en dan aan te komen bij het AVL om zo mijn reis af te ronden.